Każdego roku choroby zawodowe dotykają bardzo wielu pracowników. Zagrożeni są nimi także rolnicy. Rocznie KRUS wypłaca prawie 200 jednorazowych odszkodowań z tytułu uszczerbku na zdrowie lub wskutek choroby zawodowej. Warto wiedzieć, czym jest rolnicza choroba zawodowa i jakie mamy prawa, gdy nas dotknie.
Powszechnie uważa się, że choroby zawodowe powstają np. w wyniku pracy w niewygodnej pozycji, regularnego wykonywania forsownych czynności lub częstego przebywania w szkodliwym otoczeniu. Ich przebieg i leczenie zazwyczaj są długotrwałe. Często prowadzą do trwałej utraty zdrowia. Co ciekawe wśród chorób zawodowych są takie, które mogą w różnym stopniu dotknąć wszystkich pracowników. Są również choroby charakterystyczne dla wybranych grup zawodowych. A jak to wygląda w wypadku rolników?
Za rolniczą chorobę zawodową uważa się chorobę, która powstała w wyniku pracy w gospodarstwie rolnym. Ale tylko jeżeli jest objęta wykazem chorób zawodowych określonych w przepisach. Dodatkowo w wyniku oceny warunków pracy trzeba także stwierdzić, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia . Czynniki te występują w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych „narażeniem zawodowym”.
Komu zgłosić rolniczą chorobę zawodową?
Podejrzenie choroby zawodowej zgłasza się inspektorowi sanitarnemu i inspektorowi pracy odpowiadających za miejsce, w którym dana praca była wykonywana. Zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej może dokonać lekarz, lekarz dentysta, który podczas wykonywania zabiegu ma podejrzenie, że pacjent może chorować oraz sam ubezpieczony, który podejrzewa, że występujące u niego objawy mogą wskazywać na chorobę zawodową.
Gdy zgłoszenie wpłynie do powiatowego inspektora sanitarnego wszczyna od postępowanie i kieruje rolnika do jednostki orzeczniczej na badanie. Celem jest wydania orzeczenia o rozpoznaniu choroby zawodowej lub o braku podstaw do jej rozpoznania.
Następnie inspektor m.in. na podstawie orzeczenia lekarskiego o rozpoznaniu choroby zawodowej i oceny narażenia zawodowego rolnika, wydaje decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.
Na każdym szczeblu przysługuje nam odwołanie
Warto pamiętać, że od decyzji inspektora powiatowego możemy się odwołać do wojewódzkiego inspektora sanitarnego. Z kolei od jego decyzji przysługuje nam skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Dopiero prawomocna decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej jest podstawą od ubiegania się o świadczenia z ubezpieczenia społecznego rolników.
Wśród najczęściej rozpoznawanych wśród rolników chorób zawodowych były te roznoszone przez kleszcze, a więc borelioza i kleszczowe zapalenie opon mózgowych; choroby układu oddechowego (astma oskrzelowa, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych i alergiczny nieżyt nosa) oraz uczuleniowe zapalenie skóry i przewlekłe choroby obwodowego układu nerwowego wywołane sposobem wykonywania pracy.