W dzisiejszych czasach ekologia ma bardzo duże znaczenie dla wielu płaszczyzn, także dla rolnictwa. Wbrew pozorom to, że część gospodarstw wciąż nie stosuje ekologicznych rozwiązań, wcale nie wynika z niechęci rolników, a z tego, że nie wiedzą od czego zacząć. W związku z tym podpowiadamy!
Poznaj zasady prowadzenia gospodarstwa ekologicznego
Po pierwsze, należy zdać sobie sprawę, że jest to bardzo ważna decyzja. Dlatego też chcąc przekształcić swoje gospodarstwo w ekologiczne lub założyć zupełnie nowe, należy przede wszystkim poznać zasady oraz przepisy, regulujące tego typu przedsięwzięcia (przynajmniej te zawarte w Ustawie o rolnictwie ekologicznym z dnia 20 kwietnia 2004 r.). Aby mieć możliwość przystąpienia do programu rolnośrodowiskowego, trzeba najpierw posiadać działalność rolniczą i mieć na własność co najmniej 1 ha użytków rolnych. Następnie wymagana jest kontrola gospodarstwa. W tym celu trzeba zgłosić się do upoważnionej jednostki certyfikującej i do wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Kiedy kontrole zakończą się skutkiem pozytywnym, można złożyć wniosek o dotacje do kosztów kontroli. Składa się go do swojej stacji chemiczno-rolniczej w terminie do 31 lipca lub do 15 października każdego roku.
Zobacz również, jak założyć gospodarstwo rolne.
Plan rolnośrodowiskowy
Kolejny etap polega na sporządzeniu pięcioletniego planu rolnośrodowiskowego, opracowanego przy udziale doradcy z ODR-u. Po powstaniu tego planu każdego roku powinno się składać w biurze powiatowym ARiMR wniosek o przyznanie płatności za prowadzenie przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt.
Gospodarstwa rolne, które przystępują do programów rolnośrodowiskowych po raz pierwszy mają możliwość składać wnioski do powiatowego biura ARiMR przez cały rok, ich rozpatrywanie odbywa się jednak jedynie dwa razy w roku: po 15 stycznia do końca lutego i po 15 czerwca do końca lipca.
Bardzo ważne jest, aby zapamiętać, że program rolnośrodowiskowy obowiązuje przez pięć lat i nie ma opcji, by go przerwać. Jeśli w tym okresie gospodarstwo zmieni właściciela, nowy właściciel przejmuje wszystkie zobowiązania.
Zalecane gatunki i odmiany
Ochrona roślin przed szkodnikami i chorobami w gospodarstwach ekologicznych opiera się w dużej mierze na wyborze odpowiednich odmian o wysokiej odporności, a również na stworzeniu roślinom takich warunków, w których będą one prawidłowo rosły i rozwijały się, przez co będą mniej narażone na uszkodzenia oraz infekcje.
Jeśli chodzi o rośliny w rolnictwie ekologicznym, najlepiej sprawdzają się te z grupy dyniowatych. Dzieje się tak dlatego, że wytwarzają one dużą ilość liści zakrywających międzyrzędzia i hamujących wzrost chwastów. Do uprawy ekologicznej dobrze nadaje się także cukinia. Odmianami bardzo dobrze plonującymi są: zielonoowocowa Soraya, żółtoowocowa Atena F1 oraz Lajkonik. Badania wykazały znacznie gorsze plonowanie marchwi uprawianej w warunkach ekologicznych, w porównaniu do uprawy konwencjonalnej. Jednak są dostępne odmiany, dające wysoki plon dobrej jakości w warunkach ekologicznych – holenderskie Komarno F1 oraz Joba. Komarno F1 wykazuje dużą odporność na porażenie przez bawełnicę topolowo-marchwiową oraz połyśnicę marchwiankę.
Płodozmian oraz nawożenie
W uprawie warzyw ekologicznych bardzo istotne jest stosowanie odpowiednio zaplanowanego płodozmianu, który nie powinien być krótszy niż 4 lata. W zmianowaniu należy uwzględnić rośliny bobowate. Dobrym przedplonem pod uprawę warzyw są zboża, które mają możliwość później posłużyć jako nawóz zielony lub roślina okrywowa. Planując płodozmian, należy unikać uprawy po sobie roślin spokrewnionych, ponieważ może to prowadzić do wzmożonego porażenia roślin przez patogeny chorobotwórcze lub szkodniki.
Jeśli chodzi o nawożenie, to po warzywach o dużych wymaganiach nawozowych należy uprawiać rośliny o wymaganiach średnich, natomiast po nich rośliny motylkowe i strączkowe, które charakteryzują się niskimi wymaganiami. W tej roli najlepiej sprawdzają się gatunki wzbogacające glebę w azot: koniczyna, lucerna, łubiny, wyka, peluszka, bobik i seradela.
